Kako izgleda Natalijina ramonda

Natalijina ramonda je biljka sa područja Balkana. Otkrio ju je u okolini Niša godine 1884. doktor Sava Petrović, koji je bio lekar sa dvora kralja Milana Obrenovića. Sava Petrović i Josif Pančić su zajedno opisali ovu vrstu i dali joj ime po kraljici Nataliji.

Gde raste?

Natalijina ramonda (Ramonda nathaliae)je endemska biljka centralnog dela Balkanskog poluostrva. Naseljava Srbiju, Severnu Makedoniju i Grčku. Biljka raste na nadmorskoj visini od 300 do 2200 m. Raste u pukotinama krečnjačkih stena. U Srbiji joj je stanište na Suvoj planini, Sićevačkoj klisuri, Jelašničkoj klisuri i Šar planini.

Karakteristike

Natalijina ramonda je zeljasta, višegodišnja i zimzelena biljka. Naraste oko 10 cm u visinu. Ima jak koren. Listovi su nazubljeni, obrasli dlačicama, jajasti i formiraju rozetu pri tlu. Iz cenra rozete izbijaju cvetne drške sa  1-5 cvetova. Boja je najčešće ljubičasta, a ređe bela. Plod je čaura sa mnogo sitnih semenki. Iako se ne koristi kao lekovita biljka, ona je zaista čudnovata. Za ovu biljku važi, da ako se sasvim osuši, može ponovo da oživi, pošto se zalije. Ovo je redak slučaj, koji izaziva poštovanje i nevericu. Naime, retke su biljke cvetnice koje mogu da se povrate iz anabioze. Zbog tih svojih karakteristika, ovu biljku zovu i cvet feniks. Natalijina ramonda se nalazi na spisu retkih, ugroženih i endemskih biljaka Evrope. U Srbiji je zaštićena zakonom, kao prirodna retkost.

Simbolika

Ovaj cvet zahvaljujući svojim osobinama uzet je kao simbol, koji dosta govori o srpskom narodu i svim iskušenjima kroz koja je prolazio, a nosi se tokom praznika Dan primirja 11. novembra. Biljka koja potpuno osušena, može ponovo da oživi, postala je jedan od novih simbola današnje Srbije.